خشونت دنیا یادم داد .....

خشونت دنیا یادم داد به یاد آرم

آرزوهایی که نطفه ی شان هیچگاه بسته نمی شود و

و آرزوهایی که دیر یا زود سقط می شوند

ولی از هر نوع تلاشی دریغ نکنم

شاید روزی بارور شوند

***

 

خشونت دنیا یادم داد بیاموزم

که هر زیبای نکو آرایش زیبا نیست

و دیر یا زود بارانی خواهد شست این رخ را

و نمایان خواهد شد آن زشت روی

صیقل دل بایدم که جاودانی ست

***

خشونت دنیا یادم داد تا بیابم

در عمق دریای مواج اندوه

گوهر شادی را

که روی دریا خس نشیند

و عمق دریا گوهر

***

خشونت دنیا یادم داد تا دوست بدارم

آنچه را دوست نمی دارم

و بخشکانم ریشه ی هرز غرور را

و بتابانم نور عشق را

تا جوانه زند نونهال تواضع

خشونت دنیا یادم داد....